Periartritis van de schouder

Periartritis van de schouder, ook wel periartritis van het schoudergewricht genoemd, algemeen bekend als coagulatieschouder, vijftigste schouder. De schouderpijn ontwikkelt zich geleidelijk, vooral 's nachts, verergert geleidelijk, de bewegingsfunctie van het schoudergewricht is beperkt en neemt steeds verder toe, en neemt geleidelijk tot op zekere hoogte af totdat uiteindelijk volledig herstel van het kapsel van het schoudergewricht en de omliggende ligamenten, pezen en slijmbeurzen de belangrijkste manifestatie is van chronische specifieke ontsteking. Periartritis van de schouder is een veel voorkomende aandoening met schoudergewrichtspijn en immobiliteit als de belangrijkste symptomen. De ziekte begint rond de leeftijd van 50 jaar, komt iets vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en komt vaker voor bij handarbeiders. Zonder effectieve behandeling kan dit de functionele activiteiten van het schoudergewricht ernstig beïnvloeden. Er kan uitgebreide gevoeligheid in het schoudergewricht optreden, uitstralend naar de nek en elleboog, en er kan ook een wisselende mate van deltoïde atrofie optreden.

Symptomen

①Schouderpijn: De aanvankelijke schouderpijn wordt vaak omschreven als kortdurend en wordt na verloop van tijd vaak chronisch. Naarmate de pijn verergert, kan deze intenser of dof worden, of zelfs aanvoelen als een mes dat erdoorheen snijdt. Deze aanhoudende pijn kan verergeren door klimaatveranderingen of vermoeidheid. Bovendien kan de pijn uitstralen naar de nek en bovenste ledematen, met name de elleboog.

2 Beperkte beweging van het schoudergewricht: Beperkte beweging van het schoudergewricht in alle richtingen kan beperkt zijn. Abductie, optillen, interne rotatie en externe rotatie zijn duidelijker. Naarmate de ziekte vordert, neemt de spierkracht geleidelijk af door langdurige inactiviteit, veroorzaakt door verkleving van het gewrichtskapsel en het zachte weefsel rond de schouder. Dit, in combinatie met het coracohumerale ligament dat in de verkorte interne rotatiepositie is gefixeerd en andere factoren, zorgt ervoor dat het schoudergewricht in alle richtingen beperkt is in actieve en passieve activiteiten. Met name het kammen van haar, aankleden, gezicht wassen, met de armen over elkaar staan en andere handelingen zijn moeilijk uit te voeren.

3 Bang voor kou: veel patiënten dragen het hele jaar door wattenschijfjes op hun schouders, zelfs in de zomer wanneer ze hun schouders niet aan de wind durven bloot te stellen.

④Het optreden van spierspasmen en -atrofie.

Diagnose

Röntgenfoto's tonen artritis of fracturen, maar ze kunnen geen problemen met het ruggenmerg, de spieren, zenuwen of tussenwervelschijven aantonen.

MRI- of CT-scansbeelden genereren die hernia's of problemen met botten, spieren, weefsel, pezen, zenuwen, banden en bloedvaten kunnen aantonen.

Bloedonderzoekkan helpen bepalen of een infectie of andere aandoening de pijn veroorzaakt.

ZenuwonderzoekenOnderzoeken zoals elektromyografie (EMG) meten zenuwimpulsen en spierreacties om de druk op de zenuwen te bevestigen die wordt veroorzaakt door hernia's of spinale stenose.

Hoe behandel je een tenniselleboog met elektrotherapieproducten?

De specifieke gebruiksmethode is als volgt (TENS-modus):

① Bepaal de juiste hoeveelheid stroom: Pas de stroomsterkte van het TENS-elektrotherapieapparaat aan op basis van de pijn die u voelt en wat voor u comfortabel aanvoelt. Begin over het algemeen met een lage intensiteit en verhoog deze geleidelijk tot u een aangenaam gevoel ervaart.

2 Plaatsing van de elektroden: Plaats de TENS-elektrodepleisters op of nabij de pijnlijke plek. Bij nekpijn kunt u ze op de spieren rond uw nek plaatsen of direct op de pijnlijke plek. Zorg ervoor dat de elektrodepleisters goed tegen uw huid aanliggen.

③ Kies de juiste modus en frequentie: TENS-elektrotherapieapparaten bieden meestal een ruime keuze aan verschillende modi en frequenties. Bij nekpijn kunt u kiezen voor continue of gepulseerde stimulatie. Kies een modus en frequentie die voor u comfortabel aanvoelen, zodat u de best mogelijke pijnverlichting krijgt.

④Tijd en frequentie: Afhankelijk van wat voor u het beste werkt, duurt elke TENS-elektrotherapiesessie doorgaans 15 tot 30 minuten. Het wordt aanbevolen om het 1 tot 3 keer per dag te gebruiken. Naarmate uw lichaam reageert, kunt u de frequentie en duur van het gebruik geleidelijk aanpassen.

⑤Combinatie met andere behandelingen: Om nekpijn echt te verlichten, kan het effectiever zijn om TENS-therapie te combineren met andere behandelingen. Probeer bijvoorbeeld warmtekompressen, lichte nekstrekkingen of ontspanningsoefeningen, of neem zelfs een massage – ze kunnen allemaal perfect samenwerken!