1. Wat is dysmenorroe?
Dysmenorroe verwijst naar de pijn die vrouwen ervaren in en rond de onderbuik of taille tijdens hun menstruatie, die zich ook kan uitstrekken tot het lumbosacrale gebied. In ernstige gevallen kan het gepaard gaan met symptomen zoals misselijkheid, braken, koud zweten, koude handen en voeten, en zelfs flauwvallen, wat een aanzienlijke impact heeft op het dagelijks leven en werk. Momenteel wordt dysmenorroe gewoonlijk ingedeeld in twee typen: primair en secundair. Primaire dysmenorroe treedt op zonder duidelijke afwijkingen aan de voortplantingsorganen en wordt vaak functionele dysmenorroe genoemd. Het komt vaker voor bij adolescente meisjes die ongehuwd zijn of nog niet bevallen zijn. Dit type dysmenorroe kan meestal worden verlicht of verdwijnen na een normale bevalling. Secundaire dysmenorroe daarentegen wordt voornamelijk veroorzaakt door organische ziekten die de voortplantingsorganen aantasten. Het is een veelvoorkomende gynaecologische aandoening met een gerapporteerde incidentie van 33,19%.
2.symptomen:
2.1. Primaire dysmenorroe komt vaker voor tijdens de adolescentie en treedt meestal op binnen 1 tot 2 jaar na het begin van de menstruatie. Het belangrijkste symptoom is pijn in de onderbuik die samenvalt met een regelmatige menstruatiecyclus. De symptomen van secundaire dysmenorroe zijn vergelijkbaar met die van primaire dysmenorroe, maar wanneer deze wordt veroorzaakt door endometriose, verergert deze vaak progressief.
2.2. Pijn begint meestal na de menstruatie, soms al 12 uur ervoor, met de meest intense pijn op de eerste dag van de menstruatie. Deze pijn kan 2 tot 3 dagen aanhouden en neemt dan geleidelijk af. De pijn wordt vaak omschreven als spasmodisch en gaat over het algemeen niet gepaard met spanning in de buikspieren of reboundpijn.
2.3. Andere mogelijke symptomen zijn misselijkheid, braken, diarree, duizeligheid, vermoeidheid en in ernstige gevallen kunnen bleekheid en koud zweet optreden.
2.4. Bij gynaecologisch onderzoek worden geen afwijkende bevindingen gedaan.
2.5. Op basis van de aanwezigheid van onderbuikpijn tijdens de menstruatie en negatieve resultaten van het gynaecologisch onderzoek kan een klinische diagnose worden gesteld.
Afhankelijk van de ernst van dysmenorroe worden er drie graden onderscheiden:
*Mild: Tijdens of voor en na de menstruatie is er lichte pijn in de onderbuik, gepaard gaande met rugpijn. U kunt echter nog steeds dagelijkse activiteiten uitvoeren zonder u over het algemeen onwel te voelen. Soms zijn pijnstillers nodig.
*Matig: Voor en na de menstruatie is er matige pijn in de onderbuik, samen met rugpijn, misselijkheid en braken, en koude ledematen. Pijnverlichting kan dit ongemak tijdelijk verlichten.
*Ernstig: Voor en na de menstruatie is er hevige pijn in de onderbuik waardoor het onmogelijk is om rustig te zitten. Dit heeft een aanzienlijke invloed op werk, studie en het dagelijks leven; bedrust is daarom noodzakelijk. Daarnaast kunnen symptomen zoals bleekheid en koud zweet optreden. Ondanks pogingen tot pijnbestrijding bieden deze geen significante verlichting.
3. Fysiotherapie
Een groot aantal klinische studies hebben het significante effect van TENS bij de behandeling van dysmenorroe aangetoond:
Primaire dysmenorroe is een chronische aandoening die voornamelijk jonge vrouwen treft. Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS) wordt voorgesteld als een effectieve methode voor pijnverlichting bij primaire dysmenorroe. TENS is een niet-invasieve, goedkope en draagbare methode met minimale risico's en enkele contra-indicaties. Indien nodig kan het dagelijks zelf worden toegediend tijdens dagelijkse activiteiten. Verschillende studies hebben de effectiviteit van TENS onderzocht bij het verminderen van pijn, het verminderen van het gebruik van pijnstillers en het verbeteren van de kwaliteit van leven bij patiënten met primaire dysmenorroe. Deze studies hebben enkele beperkingen wat betreft methodologische kwaliteit en therapeutische validatie. De algehele positieve effecten van TENS bij primaire dysmenorroe die in alle eerdere studies werden aangetroffen, wezen echter op de potentiële waarde ervan. Deze review presenteert de klinische aanbevelingen voor TENS-parameters voor de behandeling van symptomen van primaire dysmenorroe, gebaseerd op eerder gepubliceerde studies.
Hoe kan dysmenorroe worden behandeld met elektrotherapieproducten?
De specifieke gebruiksmethode is als volgt (TENS-modus):
① Bepaal de juiste hoeveelheid stroom: Pas de stroomsterkte van het TENS-elektrotherapieapparaat aan op basis van de pijn die u voelt en wat voor u comfortabel aanvoelt. Begin over het algemeen met een lage intensiteit en verhoog deze geleidelijk tot u een aangenaam gevoel ervaart.
2 Plaatsing van de elektroden: Plaats de TENS-elektrodepleisters op of nabij de pijnlijke plek. Bij pijn door dysmenorroe kunt u ze op de pijnlijke plek in de onderbuik plaatsen. Zorg ervoor dat de elektrodepleisters goed op uw huid zitten.
③ Kies de juiste modus en frequentie: TENS-elektrotherapieapparaten bieden meestal een ruime keuze aan verschillende modi en frequenties. Bij dysmenorroe is de optimale frequentie voor pijnverlichting 100 Hz. U kunt kiezen voor continue of gepulseerde stimulatie. Kies een modus en frequentie die voor u comfortabel aanvoelen, zodat u de best mogelijke pijnverlichting krijgt.
④Tijd en frequentie: Afhankelijk van wat voor u het beste werkt, duurt elke TENS-elektrotherapiesessie doorgaans 15 tot 30 minuten. Het wordt aanbevolen om het 1 tot 3 keer per dag te gebruiken. Naarmate uw lichaam reageert, kunt u de frequentie en duur van het gebruik geleidelijk aanpassen.
⑤Combinatie met andere behandelingen: Om de verlichting van dysmenorroe optimaal te benutten, kan het effectiever zijn om TENS-therapie te combineren met andere behandelingen. Probeer bijvoorbeeld warmtekompressen, lichte buikspieroefeningen of ontspanningsoefeningen, of neem zelfs een massage – ze kunnen allemaal perfect samenwerken!
Kies de TENS-modus en bevestig de elektroden op de onderbuik, aan beide zijden van de voorste mediane lijn, 7,5 cm onder de navel.
Geplaatst op: 16-01-2024
